Ρεμούνδος, Γεώργιος

(Αθήνα 1878 – 1928, επί του πλοίου, κατά την επιστροφή του από τη Γαλλία). Έλληνας μαθηματικός. Μετά την αποφοίτησή του από το Βαρβάκειο Λύκειο, σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο τελείωσε αριστούχος, το 1900. Πέτυχε στον κρατικό διαγωνισμό υποτροφιών και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου εισήλθε ως υπότροφος στην École Normal Superieure. Φοίτησε επίσης στη Facultι des sciences και είχε δασκάλους του τους διάσημους μαθηματικούς Aνρί Πουανκαρέ, Εμίλ Πικάρ, Πολ Παϊνλεβέ κ.ά. Ο Ρ. άρχισε στη Γαλλία λαμπρή σταδιοδρομία, αναγορεύτηκε διδάκτωρ και έκανε βαρυσήμαντες ανακοινώσεις στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Αν και του πρότειναν να διεκδικήσει εκεί πανεπιστημιακή έδρα, ο Ρ. προτίμησε να επιστρέψει στην Ελλάδα και διορίστηκε στο Βαρβάκειο. Το 1904 αναγορεύτηκε υφηγητής και το 1912 τακτικός καθηγητής της ανώτερης μαθηματικής ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και λίγο αργότερα στο E.M. Πολυτεχνείο και στην ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπείας πνευματικής συνεργασίας για την K.T.E., από συνεδρίαση της οποίας επέστρεφε, όταν πέθανε ξαφνικά επί του πλοίου. Ο Ρ. έγραψε πάνω από 100 επιστημονικές εργασίες, οι οποίες αναφέρονται κυρίως στη μαθηματική ανάλυση και ιδιαίτερα στη θεωρία των συναρτήσεων και των διαφορικών εξισώσεων. Το επιστημονικό έργο του υπήρξε πρωτότυπο, ερευνητικό· θεμελίωσε πρώτος τη θεωρία των αλγεβροειδών συναρτήσεων και διατύπωσε το γνωστό στη διεθνή επιστήμη θεώρημα περί της πυκνότητας των μηδενιζουσών τιμών. Οι εργασίες του τιμήθηκαν διεθνώς και αναφέρονται ως βασικές σε συγγράμματα διαπρεπών επιστημόνων. Ο Ρ. υπήρξε επίσης υποδειγματικός πανεπιστημιακός διδάσκαλος για την απόδοση της διδασκαλίας του, τη σαφήνεια, την πραότητα και την υψηλή αίσθηση του παιδευτικού καθήκοντος. Ο μαθηματικός Γεώργιος Ρεμούνδος (1878-1928) υπήρξε υποδειγματικός πανεπιστημιακός δάσκαλος και οι εργασίες του τιμήθηκαν διεθνώς.